Metody nawadniania ogrodu

Metody nawadniania ogrodu post thumbnail

Jakie są najlepsze opcje nawadniania dla Twojego ogrodu, budżetu i sposobu, w jaki lubisz spędzać czas w ogrodzie? Proponujemy kilka sprawdzonych rozwiązań które możesz zaadoptować do swoich potrzeb.

Zraszacz

Podlewanie zraszaczami jest prawdopodobnie najczęstszym rodzajem nawadniania. Dostępnych jest kilka różnych typów, w wersjach naziemnych lub w gruncie. Wadą systemów zraszających obu typów jest strata części rozpylanej wody która trafia do atmosfery, źle ustawione mogą też podlewać podjazd i inne tereny utwardzone. Do zalet należy jednak to, że opadająca woda nawadnia wszelkie donice i pojemniki na swojej drodze.

Nad ziemią

Jest to rozwiązanie, które umieszcza się na końcu węża i przestawia z miejsca na miejsce, aby wszystko podlać. Nadziemny zraszacz trawnika z wodą rozpryskuje się w jednokierunkowym łuku. Zraszacze na końcu węża mogą mieć różne sposoby dystrybucji wody, takie jak oscylacja, zamiatanie, pulsacja i wirowanie ramienia. Niektóre zraszacze umożliwiają zmianę odległości, promienia i wzoru zraszania. W tego typu systemach można zamontować timer lub dostępne są również inne wyrafinowane konfiguracje czasu/strefy instalacji. Jest to stosunkowo niedrogi system nawadniania.

W ziemi

Modyfikacją tego typu nawadniania jest podziemny system zraszaczy, w którym głowice nawadniające są zasilane z podziemnego systemu rur, połączone są one do źródła wody i możliwe jest zarządzane całości instalacji przez centralkę sterującą jej czasem pracy. Ten typ systemu jest wysoce zautomatyzowany – możesz skonfigurować strefy nawadniania i zaplanować, aby każda z nich otrzymywała określoną ilość wody w określonym czasie. Wiele wbudowanych w ziemię systemów zraszających może również wykrywać deszcz i wyłączać się, aby nie dozować dodatkowej wody, gdy jest ona zbędna. Dla tego rozwiązania dostępnych jest wiele rodzajów głowic zraszających, co pozwala dostosować dystrybucję wody w zależności od rodzaju roślin rosnących w pobliżu każdej głowicy. Niektóre emitują stały strumień o dowolnym promieniu, na przykład obejmujący 360 stopni lub tylko 180 stopni, przydaje się to gdy zraszacz jest umieszczony w pobliżu chodnika i nie chcesz, aby podlewał chodnik lub kostkę brukową. Dostępne są opcje wytwarzania pojedynczych lub wielu strumieni wody, które powoli obracają się po okręgu lub określonym promieniu.

Do wyboru według potrzeb można wybrać głowice zraszaczy znajdujących się pod ziemią gdy nie są używane i wyskakujących aby rozprowadzać wodę. Inne wznoszą się na stałe ponad grunt lub nasadzenia. Instalacje zraszające w ziemi są ogólnie droższe w instalacji i mogą wymagać kontroli i konserwacji, jednak prawidłowo działające skutecznie i równomiernie zajmują się dystrybucją wody jeśli dobrze rozplanujemy ich lokalizację.

Węże zanurzeniowe

Jest to ogólnie bardzo przystępny cenowo rodzaj systemu nawadniania. Zazwyczaj wykonane z opon pochodzących z recyklingu, węże do nawadniania oplatają roślinę wewnątrz opony z których wycieka woda poprzez małe otwory wykonane na całym obwodzie.

Nawadnianie kropelkowe

Działają podobnie jak w przypadku węża zanurzeniowego, jednak emitery kroplowe składają się z wcześniej rozmieszczonego węża w gruncie lub rurki z której wystają punkty kroplowe. Pozwala to na dokładniejsze zaplanowanie długości podlewania. System nawadniania kropelkowego jest droższy niż wąż zanurzeniowy, ale tańszy niż system zraszania w ziemi. Nawiasem mówiąc, główną zaletą węży nawadniających i nawadniania kropelkowego jest to, że umieszczasz wodę u podstawy roślin, na poziomie gruntu. Nie rozprowadzasz wody na wiatr i nie podlewasz liści, co może prowadzić do chorób rozwijających się w wilgotnym środowisku lub odparzeń jeśli podlewanie odbywa się w trakcie słonecznego dnia.

Beczki na deszczówkę, woda z recyklingu

Chociaż nie jest to sam system nawadniania, bylibyśmy niedbali, gdybyśmy nie wspomnieli o beczkach na deszczówkę. Zbierają one wodę deszczową z rynien spustowych i mogą być podłączone do systemu nawadniania kropelkowego, węża zanurzeniowego lub zwykłego węża w celu dystrybucji po ogrodzie. Można także podłączyć wąż do naszych beczek na deszczówkę i ręcznie podlewać jeśli wykorzystamy pompę wody, metoda równie skuteczna jeśli mamy tyle czasu i niewielki ogród. Jeśli mamy wystarczającą ilości deszczu, możemy polegać na naszej kolekcji beczek jako jedynym źródle wody do nawadniania. Możliwe że tym sposobem zaoszczędzimy na kosztach wody z sieci lub coraz niższych poziomach wód gruntowy w przypadku dostępu do studni głębinowej. Beczki na deszczówkę są dostępne w różnych rozmiarach i tylko od naszej fantazji, pomysłowości oraz powierzchni dachów zależeć będzie ile uda nam się zebrać wody. Należy pamiętać, że nie wszędzie woda opadowa nadaje się do podlewania roślin, w szczególności jeśli są to nasadzenia z przeznaczeniem do późniejszej ich konsumpcji.

Zakopane zbiorniki

Mniej powszechne we współczesnym ogrodnictwie, ale zyskujące popularność w Internecie w ostatnich latach, zakopane zbiorniki są jednak wypróbowaną i starą metodą nawadniania stosowaną przez wielu ogrodników. Zasada jest taka, że ​​sporadycznie zakopujesz naczynia – zwykle gliniane – po całym ogrodzie. Używane do tego celu gliniane naczynie nazywa się olla. Uważa się, że pochodzą z północnej Afryki i zostały przywiezione do Ameryki przez konkwistadorów. Badania wskazują również, że olla była używana w Chinach ponad 4000 lat temu. Nawadnianie glinianymi zbiornikami opiera się na naukowej zasadzie napięcia gleby, odnosząc się do napięcia między czymś suchym a czymś mokrym. Oznacza to, że jeśli gleba otaczająca zakopaną ollę jest sucha, będzie odprowadzać wilgoć z naczynia. Pomysł działa w dwie strony, jeśli padał deszcz, a ziemia jest mokra, woda nie będzie przesiąkać z olli. W ten sposób olla jest metodą nawadniania „świadomą wody”. Dobrze wykonane gliniane ollas są wykonane z nieszkliwionej gliny za pomocą techniki, która sprawia, że ​​​​naczynia są wyjątkowo porowate, ułatwia to transport wody. W zależności od wielkości, olla może ten sposób nawodnić obszary o średnicy do około jednego metra. Ollas można stosować wszędzie – w ogrodach warzywnych, na rabatach bylinowych lub do ciągłego nawadniania nowo posadzonego drzewa. Ważne jest, aby były zakopane po szyję aby zwiększyć maksymalnie kontakt naczynia z glebą. Ollas są dostępne w różnych rozmiarach, w tym naczynia wystarczająco małe, aby zmieścić się w doniczkach z dużą ilością miejsca, aby pomieścić rośliny.

Inne opcje

Zakopanym zbiornikiem może być plastikowy pojemniki spożywczy których nie brakuje w każdym gospodarstwie domowym a po zużyciu powinny trafić do recyklingu. Przed zakopaniem w pojemnikach będziesz musiał zrobić dziury, aby umożliwić wypłynięcie wody. Wyłożony kilkoma warstwami gazet, napełniony małymi kamieniami i zakopany po brzegi pojemnik uwalnia wodę dzięki na grawitacji.

Pomysły rozrastają się wraz z ogrodem

Wielu ogrodników stosuje kombinację metod nawadniania, aby zaspokoić wszystkie potrzeby swoich roślin. A to, co jest dobre dla jednego ogrodu, może nie działać dla innego. Systemy mają tendencję do ewoluowania na przestrzeni lat, w miarę jak zmieniają się budżety i pomysły na krajobraz. Głowice zraszaczy wkopanych w ziemię można w razie potrzeby zaślepiać, dodawać lub przesuwać. Węże zraszające można przestawiać lub dodawać, aby dbać o nowe rośliny. Ollas można wykopać i przemieścić w razie potrzeby. Rozwiązań jest wiele.